

strona 1 z 111 >>
(1971)autor - Majster

(2004)
autor - bufik

(2007)
autor - Ireneusz Gajek

(1972)
autor - Ireneusz Gajek

(1979)
autor - gościnnie: Lurking Fear

Sea Serpent, The (1984)
autor - Andmel

„Anna” i wampir (1982)
autor - Krzysztof Gonerski

…i umrzeć z rozkoszy (1960)
autor - Krzysztof Gonerski

10 Cloverfield Lane (2016)
autor - Ireneusz Gajek

100 Feet (2008)
autor - Ireneusz Gajek

100 Łez (2007)
autor - Przemo Mieszkowski.

11-11-11 (2011)
autor - Ireneusz Gajek

13 Eerie (2013)
autor - gościnnie: Patryk Hertel

13 grzechów (2014)
autor - Ireneusz Gajek

13B (2009)
autor - Adach

1408 (2007)
autor - Emilio

183 metry strachu (2016)
autor - Justyna Metzger

1920 (2008)
autor - Krzysztof Gonerski

1922 (2017)
autor - Ireneusz Gajek

1942 (2006)
autor - Krzysztof Gonerski

20 Millions Miles to Earth (1957)
autor - Michał Jasiński

2002 (2001)
autor - Adach

22:22 (2005)
autor - TSR

23:59 (2011)
autor - Adach

28 Dni Później (2002)
autor - Majster

28 tygodni później (2007)
autor - mihaugal

29 luty (2006)
autor - Adach

2LDK (2003)
autor - Adach

30 dni mroku: Czas ciemności (2010)
autor - Ireneusz Gajek

30 Dni Nocy (2007)
autor - mihaugal

strona 1 z 111 >>
Horror Online poleca
MACABRE a.k.a Rumah Darah (2009)
Indonezyjskie kino grozy jest swoistym ewenementem. Niemal w całości jest ono zdominowane przez opowieści o duchach, najczęściej odwołując się do zaczerpniętych z miejscowego folkloru postaci zjaw, demonów i upiorów (ze szczególnym uwzględnienie kuntilanaka i poconga). Nawet w sąsiednich krajach – w Malezji, Filipinach czy Singapurze możemy obejrzeć horrory o żywych trupach, slashery czy komediowe filmy grozy. A w Indonezji…? Większość oferty rodzimego kina grozy to nieudolne kopie i przeróbki słynnych azjatyckich ghost story – tajlandzkiego „The Shutter-widmo” i „Klątwy Ju-on”. Na szczęście ostatnie lata przyniosły kilka tytułów, które każą z nadzieją patrzeć na przyszłość indonezyjskiego horroru. Oryginalna mieszanka opowieści o duchach i horroru okultystycznego podszytego Freudem – „The Chanting”, apokaliptyczny i momentami autentycznie przerażający „Angkerbatu”, a zwłaszcza oryginalne zaskakujące filmy grozy Joko Anwara: „Kala: Dead Time” i „The Forbidden Door” dowodzą, że indonezyjscy filmowcy zaczynają powoli wychodzić poza zamknięty krąg niekończących się opowieści o kuntilanakach i pocongach. W ten nurt „nowego” w horrorze z Indonezji wpisują się dwaj młodzi reżyserzy występujący jako The Mo Brothers (Kimo Stamboel i Timo Tjahanto). Ich pełnometrażowy debiut „Macabre” (2009) to jeden z pierwszych indonezyjskich splatterów, przywodzący na myśl klasyka - „Teksańską masakrę piłą łańcuchowa”, ale jeszcze bardziej bezkompromisowe, skrajnie brutalne kino gore z Francji.
Horror Online 2003-2015 wszystkie prawa zastrzeżone.
Kopiowanie fragmentów lub całości opracowań, wykorzystywanie ich w publikacjach bez zgody
twórców strony ZABRONIONE!!!